طریق مراقبه
کتاب راهنمای گام بگام مراقبه اشو-آموزش مراقبه عملی-سحنان اشو در جمع مریدان
کلمه « مراقبه» از راقب- یراقب – مراقبه گرفته شده است و به معنای مواظبت می باشد و در زبان فارسی نیز همانند عربی بکار می رود یعنی در زبان عموم مردم مراقبت نیز به معنای مواظبت و حفاظت و صیانت است.
در آموزههای یوگا، مراقبه یکی از هشت اصل و قاعدهی سلوک شمرده میشود و آن در حقیقت یک حالت محو و بیحسی و مقدمهای وصول به مرتبهی نهایی است.
حالتی که در پی استمرار تمرکز نیروی معنوی در زمان ایجاد شده و موجب میشود تا فرد از شناختی یکپارچه و واحد برخوردار شود.
در این مرتبه، حالت یکنواختی و استمرار شناخت واحد و جریان یکپارچهی تفکر، آنچنان اتحادی با شیء مورد مراقبه پیدا میکند که یوگی به کنه شیء پی میبرد و ذهن او با آن متحد میشود.
آنچه که صوفیان از مراقبه در نظر دارند، نظاره کردن و پاسداری از اعمال، اخلاق و افکار خویش است تا از آنچه که محبوب آنها از آن خشنود نیست، دور باشند.
آنچه که عموم صوفیان و علمای اخلاق از مراقبه در نظر دارند، همان مراقب بودن انسان بر خویشتن است تا آنچه که نباید و نشاید از او سر نزند و خشنودی خدای تعالی و در نتیجه قرب و رشد را برای سالک به دنبال داشته باشد.
تعریف مراقبه از دیدگاه اشو
اشو واژه مراقبه را در زبان انگلیسی(meditation ) را با داروی (medieine)از یک ریشه می داند و می گوید:« دارو، جسم را التیام می بخشد و مراقبه وجود را شفا می دهد؛ این دارویی معنوی است».
اشو درجایی دیگر از آن به « آگاهی » تعبیر می کند و می گوید:« مراقبه دارای هیچ چارچوبی نیست، مراقبه پنجره نیست، درب نیست، مراقبه تمرکز نیست، مراقبه توجه نیست، مراقبه آگاهی است».
ولی در جای دیگر تعریف دیگری ارائه می دهد و می گوید: « مراقبه روشی است برای خالی شدن از ذهن و رها کردن نفس.
دیدگاه ها