مدیتیشن اشو
کتاب مدیتیشن اشوـراهنمای عملی انواع روشهای مدیتیشن
زمان مناسب برای مراقبه، صبح است چرا که بعد از یک شب استراحت کامل شما به مرکز هستیتان بسیار نزدیک میشوید.
زمان دیگر برای مراقبه، قبل از خواب است؛ این بار هم به سوی مرکز درونیتان بروید تا در خواب عمیق هم، حتی زمانی که خواب میبینید و آگاه نیستید، بتوانید هرچه بیشتر به مرکز درونیتان نزدیک شوید.
در مراقبه، ذهن و زمان از میان میروند و این درست شبیه به حالتی است که در رابطهی جنسی اتفاق میافتد.
اگر بتوانید از طریق مراقبه چنین حالتی را به وجود آورید، بسیار آسانتر است، زیرا به تنهایی میتوانید آن را انجام دهید و نیازی ندارید که به شخص دیگری وابسته باشید.
اگر بتوانید از طریق مراقبه، چنین سروری را تجربه کنید، تا هر زمان که بخواهید میتوانید در آن حالت باقی بمانید.
روش مراقبه
اما مراقبه چگونه باید انجام شود و کسی که میخواهد مراقبه کند چه کارهایی باید انجام دهد؟ آیینهای شرقی تکنیکها و شیوههای مختلفی برای مراقبه دارند.
اشو هم تکنیکهای متفاوتی را برای مراقبه ابداع کرده است، اما در این میان آنچه که به عنوان «مراقبه پویا» (مراقبهی بینظم) مطرح میکند مراقبهی اصلی اوست و میتواند به صورت فردی یا گروهی انجام شود ولی تأثیر انجام گروهی آن بهتر خواهد بود.
این مراقبه از نظر وی از چهار گام یا مرحله تشکیل میشود:
گام نخست این است که ده دقیقه تنفس تند و ژرف از راه بینی انجام شود.
چنانچه هنگام تنفس، بدنتان خواست به جنبش درآید، با آن همکاری کنید.
حبس نفس یا دقت در دم و بازدم یکی از اصول آیین یوگا است، یوگیها به این نتیجه رسیده بودند که ارتباط نزدیکی بین تنفس و احوال ذهنی و روانی انسان وجود دارد.
آنها ارتباطی میان ذهن و تنفس میدیدند و تلاش میکردند تا انسان به وسیلهی کنترل اعمال غیرارادی جسم و تسلط بر آنها بر عالم محسوسات و ماده احاطه پیدا کند و دیگر اسیر آن نباشد.
به این ترتیب یوگی با این تمرینها جسم خود را فراموش میکند و آن را در برابر ارادهی معنوی خود ناتوان میکند.
او با حبس نفس، خود را به مقام «مرده زندهای» ارتقا میدهد که در مرزی بین مرگ و حیات و هستی و نیستی جای گرفته و به جز شباهت صوری، هیچ وجه اشتراک دیگر با بشریت عادی ندارد.
دیدگاه ها